Lita innleiingDet finst folkeminne mynta på barn, blant anna mange barnerim frå i Danmark. Evald Tang Kristensen fekk gitt ut eit omfattande verk med oppskrifter. Somme hadde blitt sendt til han av folk rundt om i Danmark, og somme var rim og regler han sjølv fekk høyre på samlarferder i Midt- og Vest-Jylland. Boka heiter Danske Børnerim, Remser og Lege udelukkende efter Folkemunde samlede og til Dels optegnede af Evald Tang Kristensen. (1896). Sidan har eit utval frå boka blitt gitt ut under tittelen Børnerim, Remser og Lege: Samlede og til Dels optegnede af Ewald Tang Kristensen. Udvalgt og kommenteret af Jens Sigsgaard. (1981). I forordet til boka skriv Sigsgaard at Kristensen var ein samvitsfull samlar av segner, eventyr, ordtak, viser og sangleikar, rim og remser, og ein kar som dessutan sa kva han meinte. I 1883 stifta han "Folkemindesamfundet", og redigerte tidsskriftet "Skattegraveren" som høyrde til den foreininga. Gjennom dette fekk han kontakt med hundrevis av samlarar over heile landet. Kristensen prøvde å gi att tilfanget så nøyaktig som råd, altså på dialekt. Døme: Sov, dideli lov! I rimet blir eit barn oppmoda til å sove, blir fortalt kva far og mor gjer, og trua med ris om det ikkje vil sove.
|
|
Når ein forstår det . . .Jamvel om Kristensen skreiv ned nøyaktig det han fekk høyre, er ikkje nødvendigvis stoffet kosteleg eller pedagogisk forsvarleg: Det er snarare folkeminne som speglar danske skikkar ute blant folk flest. Det kan vere like godt at svært mykje av det er vanskeleg å forstå, men dyrebare, gamle barneleikar og regler finn ein om ein gir seg tid med to måtar å skrive ø og å på - attåt dialektbruk. Dialekt frå sørvest i Jylland har danskar andre stadar i landet hatt vanskar med å skjøne, så "Du er ikke alene . . . Vi er ikke alene", om du har det slik, for å seie det med nokre ord frå danske Sebastian [Knud Torben Grabow Christensen] sin filmsong frå 1978. Kristensen var også omhyggeleg med å få med kven som hadde gitt han kvart stykke av tilfanget. Samlarverka til han og andre danskar innan barnekulturen er framleis av verdi. Danske barnerim er på 750 tettrykte sider, og har med 4 000 stykke. Mange av stubbane er rett nok variantar over same leist (motiv). For somme barnerim har Kristensen med over femti variasjonar, for eksempel. Kristensen sitt livsverk ruvar i folkeminnevitskapen, men han innsåg at han ikkje makta å samle alt som fanst, og dessutan at mange av barneleikane han fekk tak i og gav ut, ikkje levde blant barna lenger, men var minner som snart ville blitt gløymt om det ikkje var for samlarane. Han skreiv han gjerne ville gjere eit "høveleg utval" frå samlinga; slike leikar som passa i skolen. Det var vel ein fin idé. Det tykte sikkert også dei som gav ut Jens Sigsgaard sitt utval. BarnekulturBarnekultur omfattar så som aktivitetar som er laga for barn, barns tilmåta etterlikningar av vaksenaktivitetar, vaksenkulturen sine leikar med barn, mellom anna "Bake kake", og leikar som barna lærer av eldre barn. Grådige kommersielle aktørar påverkar barnekulturen i farleg grad i retning av ein noko passivisert kjøpe- og forbrukarkultur, og i retning av mindre tid til normal mellommenneskeleg kontakt, til fordel for dataspel og slikt. Det har gått den vegen. Dessutan tar det offentlege i Noreg over mykje av slikt som før gjekk føre seg i familien for nurkar. Dessutan finn ein kjendisar for barn i media, og fokus glir over i fokus på kjendisane og sjådisane for lett og for mykje. Det er den vegen det går. Motvekt til slikt: overleverte barnesongar og anna ifrå ein langt friare barnekultur, der barn knapt nok gjekk på skole, og somme attpåtil laga eigne dikt. "Friare" vil kanskje seie høgare" også, nokså automatisk. Jamfør ◦Lenke til ei norsk side med ganske vanleg norsk utval. Ein får skilje mellom "styrt og fri" barnekultur. Det finst grader av fridom, og grader av å vere offentleg tatt hand om, og ulike former for balanse mellom dei. Ein gjer vel godt i å støtte friare former enn offentleg overstyrte. I dei siste åra har det vakse fram større interesse for barnas eigen kultur. [Lenke]. Den er elles ein levande kultur som spegar, omformar og forenklar mykje frå vaksnes kultur. Denne songleiken er døme: Marina, Marina, Marina Det er refrenget frå Rocco Granatas italienske verdsslager "Marina" frå 1957 som har blitt forvandla. Høyr han på YouTube. I dansk omsetting har ein: Marina, Marina, Marina Danskane har langt meir for barn og av barn. Den som fattar slik dansk, får smake på slikt stoff og prøve å samanlikne. Det kan vere eit og anna å hente frå dansk lattergivande kultur. Det ser vi enkelt: Mange, mange barnesongar på norsk - voggesongar, songar om dyr, songleikar - og dessutan regler, dikt og barneleikar - er innførte og omsette frå dansk. Men det finst altså ganske mykje, mykje meir frå danske dialektar.
A. Barnerim og remserSov, lille Barn, sov, din Fa'r er ud' å plov', din Mo'r er ud' å gi' æ Gris, sover du et [ikkje], så får du Ris, sover du sødt, så, får du Kys. [A 1,1] Kom ind, Hans, te di Dower, du skal ha' Katmjælk å Flower å råjen Skower, de ved a, du hower. [Somme av danskane har skjønt det.] [A 2,19] |
Danske Børnerim, Remser og Lege udelukkende efter Folkemunde: Samlede og til Dels optegnede af Evald Tang Kristensen. I Kommission bos Karl Schønberg i Kjøbenhavn. 1896.
Kristensen, Ewald Tang, saml. Børnerim, Remser og Lege: Samlede og til Dels optegnede af Ewald Tang Kristensen. Udvalgt og kommenteret af Jens Sigsgaard. København: Strandbergs Forlag, 1981.
|
Seksjon | Sett |
BRUKARGAID: [Lenke] © 2009–2018, Tormod Kinnes, cand.philol. [E-post] ᴥ Ansvarsfråskriving: [Lenke] |