Uekte livlausEin dag hadde Logrin lagt seg til å sove ved bredda av ei elv, og førestilte seg så godt som mogeleg at han var daud, slik alvorslæra hans sa han burde gjere av og til. Einkvan kom bort til han og sa: "Eg lurer på om det er trygt å va over elva her." Logrin sa: "Eg gjekk over frå hi sida for litt over ein time sidan. Men no som eg ligg som eg var livlaus, skulle eg kanskje ikkje seie slikt."
EttertankeMot statleg eller sekterisk underkuing som florerer, kan vennskap og kjært samvær gagne i somt, og framfor alt oppvakning til fridomsriket. |