Smakebitar

Her er det gitt att litt og fritt frå fleire gode samlingar (nedanfor) og i to-tre høve endra eitkvart også der det vel kunne høver. Dei frasane er merkte med *

❦❦❦❦

Alles venn er ingen sin venn [italiensk].

Alt til si tid [italiensk].

Betre å drukne enn å bli ulykkeleg gift [Auvergne (fransk)].

Den som er for redd til det, får seg neppe nokon kjærast [italiensk].

Den som er vis, er rik [italiensk].

Den som har ein venn, er rik [italiensk].

Den som skammar seg over å ete, skammar seg over å leve [fransk].

Den som veit mest, trur minst [italiensk].

Det er godt å ikkje blande seg i andre sine saker [fransk].

Det finst fleire hundar enn kaninar [italiensk].

Drope for drope grev vatnet ut steinen [italiensk].

Ein tosk finn somtid ein annan tosk til å beundre seg [italiensk].

Ekteskapet kjem ofte overraskande, men gir grunn til feiring likevel [fransk].

Er ein sjuk slik, smaker også fin mat dårleg [italiensk].

Først snakkar dei elskande om dyrebar framtid [Men som kjærleiken dalar, snakkar dei om fortida eller pengar [ italiensk].

Gammal høne gir god suppe [italiensk].

Grumsete vatn er ingen spegel [italiensk].

Heime er kvar hund som ei løve [italiensk].

Heller ha eit levande esel enn ein daud lege [italiensk].

Ingen er så døve som dei som ikkje vil høyre [italiensk].

Jamvel om den inste hugen er heva over omdanningar, er den like fullt medviten om det som den identifiserer seg med [jf Hewitt 1977, s. 43].*

Kjøpmannen som vil lykkast, lyt akte seg vel og vere ærleg [fransk].

Maur kjem ikkje ofte til tomme fjøs [italiensk].

Nok er nok [engelsk].

På botnen av fortviling skal ein ikkje vente så mykje som éin lykkeleg time [fransk].

Pasienten døyr vel omsider, han også.*

Tillit kan vere godt, men mistru betre [italiensk].

Ulykka skulle ikkje komme som noka stor overrasking. *

Venns misunning er stundom like ille som fiendes list [italiensk].

Utarma bonde, elendig landbruk [italiensk].

Å vere framtenkt er ikkje for mykje [italiensk].

Å vite er verdt meir enn å eige [italiensk].