E

Ei lita fjør kan bli til fem høns.

Ei lita gryte er god når ein ikkje har noka anna.

Ei loppe kan òg gi dårleg humør. (Sjælland)

Ei pen kvinne er venast utan smykke.

Ei rose er det enkelt å pynte.

Ein blir ikkje kvit sjølv, fordi ein svertar ein annan.

Ein bonde er bonde, sjølv om han søv til middag.

Ein doven bryggar lagar godt øl.

Ein fakkar fleire fluger med ei teskei honning enn med ei tønne eddik.

Ein feiging veit ikkje kva for pryl han rømmer frå.

Ein gjer mykje for selskaps skuld.

Ein god vilje drar eit stort lass.

Ein gong imellom lyt ein knipe att auga for å sjå betre. (Med Paul la Cour)

Ein går gjerne over gjerdet der det er lågast. (Laale)

Ein har ikkje fred lenger enn grannen vil.

Ein høyrer fortare om rikmanns hovudverk enn fattig manns daude. (Gammal dansk samling)

Ein kan føre ein sugge til Rom og attende, og likevel er ho ei sugge. (Bornholm)

Ein kan ikkje ete ei feit gås om ein ikkje har noka.

Ein kan ikkje vege alt i skåler. (Laale)

Ein kan ikkje vere kvar manns venn.

Ein kan ikkje vere varsam nok i valet av foreldra sine. (Henrik Pontoppidan)

Ein kan leie oksen til vatnet, men ikkje presse han til å drikke. (Laale)

Ein kan lettare forsnakke seg enn forteie seg.

Ein kan lyge så lenge at ein sjølv trur på det.

Ein kan også få for mykje av det gode.

Ein kan også gjere skarvelege folk urett.

Ein kan presse hesten til vatnet, men ikkje til å drikke.

Ein kan saktens sette seg til elden med ein annans bukser på.

Ein kjenner reven best på rumpa.

Ein kjenner treet på fruktene.

Ein lege må ha falkeblikk, jomfruhand og løvehjerte.

Ein lyt stundom ha auge i nakken.

Ein mann er ein mann, eit ord er eit ord.

Ein mjølkar ikkje godt med vantane på.

Ein narr kan spørje om meir enn ti vise kan svare.

Ein plass til alt, og alt på plass. (Engelsk)

Ein rik fangst får somtid garnet til å rivne.*

Ein skal bere fullt kar varsamt. (Laale)

Ein skal halde opp mens leiken er god.

Ein skal halde tunga beint i munnen.

Ein skal håpe det beste, men vere budd på det verste.

Ein skal ikkje dølje for vennen det som uvennen veit.

Ein skal ikkje fly høgare enn ein har vengar til. (Sjælland)

Ein skal ikkje gape over meir enn ein kan svelge.

Ein skal ikkje gjere ein mygg til ein elefant.

Ein skal ikkje gråte over spilt mjølk.

Ein skal ikkje gå imellom bark og ved.

Ein skal ikkje kaste det skitne vatnet før ein har reint vatn i staden.

Ein skal ikkje kaste perler for svin.

Ein skal ikkje kjøpe katten i sekken. (usett)

Ein skal ikkje ligge så lusa et låra av ein. (Gammal dansk samling)

Ein skal ikkje rose dansen før han er dansa.

Ein skal ikkje seie alt ein veit, men vite alt ein seier.

Ein skal ikkje selje skinnet før bjørnen er skoten.

Ein skal ikkje sette reven til å vakte gjæser.

Ein skal ikkje skjere alle over éin kam.

Ein skal ikkje skode hunden på håra.

Ein skal ikkje skreve vidare enn buksene kan halde.

Ein skal ikkje slå opp større brød enn ein kan bake.

Ein skal ikkje va lenger ut enn at ein når botnen.

Ein skal krype før ein kan gå.

Ein skal likne det ein er kommen av.

Ein skal nyte sola mens ho skin. (Laale)

Ein skal også forstå halvkveda vise. (Slesvigsk)

Ein skal plukke blad av kålen, ikkje rive han opp med rot.

Ein skal reise seg ved stammen av treet ein fall saman ved.

Ein skal sette tæring etter næring. (Avpasse forbruket etter inntekta eller den økonomiske stoda i det heile. - Næring: levebrød o.a. Tære, bruke opp).

Ein straffar ikkje krepsen ved å drukne han.

Ein ting kan lukte godt og likevel smake fælt.

Ein treng ikkje sette lus i skinnpelsen, dei kjem av seg sjølve.

Ein ung kan spørje så langt ein gammal kan minnest. (Gammal dansk samling)

Einkvar er seg sjølv nærast.

Eit halvt brød er betre enn ingenting. (Laale)

Eit ord i tide er betre enn ti i utide.

Eit rote egg fordervar heile kaka.

Eit ròtegg kan ein ikkje forderve.

Ekteskap er ei hamn i stormen, men oftare ein storm i hamna.

Ekteskap er himmel eller helvete ut frå korleis ein skikkar seg. (Sjælland)

Elsk grannen din, men riv ikkje ned gjerdet mellom dykk.

Elsk mens du elske kan. (Christian Molbech)

Embetsmannen har sine lover, folket sine private avtalar.

Er det ingen vind, så ro.

Er ei jente berre litt klokare enn ei gås, får ho seg nok ein mann.

Er reven først i hønsehuset, spør han ikkje om lov.

Er treet stort, blir skuggen det også.

Ete eller etast er jungellov.