• Ønska til den late guten

Ønska til den late guten

Det var ein gong ei enke som hadde ein son som var uhorveleg lat. I landsbyen kalla dei han berre Oskeladden, for han tok seg ikkje til stort anna enn å rote i oska. Men han måtte også hente vatn til mor si, og gå utanfor byen etter det. Han laut gjennom ei lang gate før han kom til brønnen. Sidan han var så lat, drog han støtt den tomme bøtta bakom seg på vegen.

Ein dag han fira bøtta ned i brønnen og skulle til å å trekke ho opp, hoppa ein frosk opp i bøtta nedi brønnen og sette seg på bøttekanten. Oskeladden meinte det var nok arbeid for han berre å trekke opp den fulle bøtta, og at det blei i meste laget å heise opp ein frosk også. Han kasta noko etter frosken, men då sa frosken: "Kvekk. Eg er fanga her nede. Hjelper du meg opp, skal eg gi deg tre ønske."

Så trekte guten opp bøtta med frosken i, og skulle til å ønske.

"Eg ønsker at bøtta hoppar framfor meg heile vegen heim," sa han.

Bøtta til å hoppe, og det gjekk klask-i-klask bortetter vegen. Prinsessa stod i vindauget og såg det, og lo av synet. Guten meinte ho lo av han, og likte det ikkje. Han snudde seg og sa: "Eg skulle ønske du blei med barn så du får anna å ta deg til!"

Han kom seg heim att og gav seg til å grave i oska dag etter dag, akkurat som han var van med. Etter nokre månader fødte prinsessa eit gutebarn, men ho visste ikkje kven faren var. Då meinte kongen at når guten hennar blei tre år gammel, skulle pjokken sjølv finne ut av det.

Då tida kom, samla kongen alt folket i byen, men småguten ville ikkje kjennast ved nokon av dei, verken adelege eller bønder eller farande fant. Endeleg kom folk i hug Oskeladden, og henta han. Då han kom, sprang småguten til han og tok han i handa. No fortalde Oskeladden om dei tre ønska som frosken hadde gitt han, og korleis alt hadde gått til. Men han hadde brukt berre to av ønska, og hadde enno eitt att.

Så ønskte han seg eit nytt slott. Det skulle ligge noko utanfor byen, og det skulle vere vakrare og flottare enn kongeslottet. Slottet blei bygt på ei natt, og så heldt han bryllaup med prinsessa. Sidan budde dei på slottet saman, og bur der den dag i dag i fall det gjekk slik for dei.

[Attgitt]