Mage — Mager — Mak — Makt — Male — Male — Mann — Mark — Mat — Mein — Meister — Merke — Mest — Mett — Minnast — Minne — Minst — Miss — Misse — Mistenke — Misunning, avund — Mod (godt humør, mot, oa.) — Møde — Mølle — Monn — Monne — Mor — Mørke — Moro — Møte — Møy — Munn — Mus — Møkk — Mykje — Måg (svoger) — Mål — Måne — Måt (mål, måte, måtehald) — Måte, skikk (gjerd) — Måtehald
MageMagen blir mett før auget trur. [97] MagerMykje mager er sjeldan fager. [97] MakFar i mak, så kjem du best fram. [97] MaktMåteleg makt er alltid best. [97] Stor makt og lite vett er ein våde [våde = fare] [97] MaleEin kan ikkje male med det vatnet som er runne. [98] MaleDet er fåfengt å male i mørket. [100] MannDet er mangt som høver menn og ikkje barn. [99] Det er mann, som gjer manns verk. [98] Det er manns lykke å få store kaker (skjemtande) [99] Ein liten mann kan få ein stor skugge. [98] Ein mann styrer båten best. [98] Ein veit ikkje kva mannen er før han får noko makt. [99] Han blir alltid mann, som noko godt kan. [98] Ingen mann gjer meir enn han kan. [98] Nykommen mann har mangt å spørje. [98] MarkDess vidare mark, dess verre å verje. [99] Det er mangt i marka og meir i sjøen. [99] MatAll mat kjem ikkje på eitt fat. [99] Dei som har munn, søker mat. [*99] Det er maten, som giv mannen makt. [100] Maten er god, men helsa er betre. [100] Maten lyt vere viss, kva anna som er uvisst. [99] Tørr mat er betre enn tomt fat. [99] MeinEit mein er snart fått; det er ikkje snart avgått. [101] MeisterDet første ein meister gjer, det er at han lærer. [101] Medvind, børRimeleg medvind er best. [17] Passe bør er best. [17] Børen blæs like godt om den seglande søv eller vaker. [17] Bra vind i rygg er best. [17] MerkeDet er godt å gå etter sine merke (er lett å kjenne att tinga sine når ein har sett merke på dei. - IA). [101] MestDet meste er ikkje alltid det beste. [101] MettEin blir ikkje mett av berre matlukt. [102] Ein blir ikkje mett med det at ein ser på maten. [102] Mett og svolten syng ikkje same visa. [102] MinnastEin minnest mykje og gløymer meir. [102] MinneEldste minna varer lengst. [102] Kjært minne kjem ofte att. [102] MinstDet minste kan bli det tyngste. [102] MissDet er misgjerda ein skal hate og ikkje mannen. [102] Mishørsla gjer mange løgner. [102] Mista seg [ta feil] kan alle. [102] MisseHan misser ikkje, som først får. [102] MistenkeDen som gjerne mistenker andre, er sjeldan heilt å stole på sjølv (IA). [161] Misunning, avundDess meir ein blir misunnt, dess betre står ein seg. [113] Det er lita lykke som ikkje blir misunnt. [113] Misunning gneg stein. [113] Mod (godt humør, mot, oa.)Mod er der nok av når ingenting nøyder på. [103] Modet minkar, som alderen veks. [103] Stort mod står for fall. [103] MødeMinste møda er alltid best. [106] MølleDet som først kjem til mølla får først male. [105] Inga mølle går med det vatnet som er rent vekk [is. avlaupet]. [105] MonnAlle monnar drar ("drar til", tilfører eitkvart. - IA, - jf. "Kvart tilskott hjelper"). [104] Det er monn i mindre enn heile fanget fullt. [104] Ein liten monn er også monn (ein liten tilvekst er ikkje å forakte). [104] MonneDet monnar på mila når ein går; det monnar ingenting når ein står. [104] MorEin kan ikkje ta ei god mor der ho ikkje er å finne. [103] Han skal sjå vel på mora, som vil ha dottera. [103] Som mora går føre, kjem dottera etter [jf. Som mor så dotter]. [103] MørkeI mørket er alle kattar grå (er alt like svart). [105] MoroDet er for ille å ha moro av annan manns mein. [104] MøteEin kan møte mykje på ein lang veg [komme ut for mykje]. [106] MøyDet er mange møyer imot sin vilje. [106] MunnEin får stille munnen etter matsekken (leve sparsamt når det er lite forråd). [104] Mange munnar tømmer snart ei tønne. [104] MusDet trivst ikkje mus i matlaust hus. [104] Når musa er mett, er mjølet beiskt. [105] MøkkMøkk er bondemanns rikdom. [105] MykjeAlt for mykje sprenger sekken. [105] Det er ikkje så mykje som monn skal gjere. [*105] Det kan bli for mykje av det gode også. [105] Mykje kan snart få ende, og lite kan vare lenge. [105] Måg (svoger)Ein får ikkje to mågar med ei dotter. [100] MålFullt mål er ikkje for mykje. [100] MåneMånen lyser best når han er lengst frå sola. [100] Måt (mål, måte, måtehald)Det skal ikkje vere for lite, og heller ikkje for mykje. [101] Rette måtet kan vere vanskeleg å treffe. [*101] Måte, skikk (gjerd)Som ein lagar seg til, så fer ein. [101] MåtehaldRette måten er svær å finne. [62]. |
På ymse sider er det små teikn i teksten: parentesar, symbol, tilvisingar og anna til nytte for mykje "høyberging": (1) Teiknforklaringar; (2) Handtering av tørka fôr.
∼ Tala i klammer etter ordspråk viser til sider i 1881-utgåva av Norske Ordsprog, samla av Ivar Aasen (IÅ). Der står ordspråka med gotisk skrift. [Litteratur]
|
Seksjon | Sett |
BRUKARGAID: [Lenke] © 1999–2017, Tormod Kinnes. [E-post] ᴥ Ansvarsfråskriving: [Lenke] |