| |||||
|
| Reservasjonar | Innhald |
| Ofte, tidt — Olboge — Omskifte — Opp — Ord — Ost — Otte, ottast — Over
 Ofte, tidtDet som kjem for ofte, vil snart vere leitt. [156] Ofte og smått vil fylle ein sekk. [156] Ofte og smått gjer monn, om ikkje brått. [156]
OlbogeOlbogestøyt og enkemanns sorg dovnar snart av (eller: varer ikkje lenge). [111] OmskifteSomme omskifte gjer godt (jf. variatio delectat, forandring frydar). [*165] OppEit opphav må allting ha. [166] Han lyt opp [og fram], som skal vinne. [166] Vel opplagt og ille utført får skam til takk. [166] OrdAv eit vondt ord kan komme både mein og mord. [112] Dess lenger tretter, dess fleire ord å angre. [112] Det er ikkje alle ord ein skal svare på. [111] Det er ærleg mann som held ordet sitt. [112] Det kan gå troll i ord. [jf. 112] Det skal gode ord til å fang folk med. [112] Det trengst gode ord til vondt ærend. [112] Det trengst helst gode ord til ei låk ærend. [*111] Det skal gode ord til å fange folk med. [111] Ein fyller ingen mage med fagre ord. [112] Ein kan ikkje vege alle ord på gullvekt. [111] Eit godt ord gjer meir gagn enn ti vonde. [jf. 111] Eit lite ord gjer somtid store verk. [111] Eit låkt ord vil lenge henge på. [112] Eit ord i rette tid er betre enn mange andre. [111] Eit ord i tide er betre enn ti i utide. [111] Etter ord får gjerning følge. [112] Frå ord og til verk er vegen lang (Von Worten zu Werken ein weiter Weg). [111] Gåande ord vil vekse på vegen. [112] Kloke ord har sin pris -. [112] Leie bønner tar til med fagre ord. [112] Når ordet er sagt, er mannen fast. [112] Store ord drep ingen mann der store ord gjere lite verk. [jf. 112] Store ord og feitt flesk sit ikkje fast i halsen. [112] Vonde ord gjer vondt folk verre. [112] OstEin skal ikkje vente store gåver i kvart eit hus (ikkje vente to ostar på ein gard). [112] Det blir ikkje ost av oppdrukken mjølk [unntatt i magen, som følge av saltsyra der]. [112] Otte, ottastDet er betre å ottast føreåt enn angre etterpå. [113] Ein får ikkje ottast for alt som kan komme. [112] Otten gjer stundom faren større enn han er. [*113] OverAlle kan ikkje ha overmann. [jf. 186]. |
|
På ymse sider er det små teikn i teksten: parentesar, symbol, tilvisingar og anna til nytte for mykje "høyberging": (1) Teiknforklaringar; (2) Handtering av tørka fôr.
∼ Tala i klammer etter ordspråk viser til sider i 1881-utgåva av Norske Ordsprog, samla av Ivar Aasen (IÅ). Der står ordspråka med gotisk skrift. [Litteratur]
|
 |
Seksjon | Sett |  |
 |
BRUKARGAID: [Lenke] © 1999–2017, Tormod Kinnes. [E-post] ᴥ Ansvarsfråskriving: [Lenke] |