46. Den listige bjørnen
47. Skjelpadda og ørna
48. Kvefsen og ormen
49. Bjørnen og ørna
50. Eselet og hesten

Den listige bjørnen

Ein bjørn som alderdommen hadde gjort for veik og sein til å skaffe mat, kom til at han fekk bruke list. Han la seg i hiet og lét som han var sjuk, og sytte for at alle omkring fekk vite han var sjuk. Dyra sørgde over han. Men etter kvart som dei kom ein etter ein til hola hans for å vise medkjensle med han, reiv bjørnen dei i hel og åt dei opp.

Etter at mange av dyra på kort tid hadde blitt borte slik, oppdaga fjellreven korleis det hadde seg. Frå utsida av bjørnehiet stelte han seg opp på respektfull avstand og spurde korleis det stod til med bjørnen.

"Sånn passe", svarte bjørnen, "men korfor står du utanfor? Kom inn så vi kan snakke saman."

"Nei takk", sa fjellreven. "Eg ser mange fotefar som går inn i hola di, men ingen som går ut att."

◎ Klok er den som lar seg åtvare av ulykka til andre.

Skjelpadda og ørna

Ei skjelpadde som låg og varma seg i sola, klaga til sjøfuglane over den harde skjebnen sin: Ingen ville lære ho å fly. Ei ørn som sveva i nærleiken, høyrde klaginga og spurde kva lønn ho ville få om ho tok skjelpadda høgt opp og let ho få høve til å flyte på luftstraumane.

"Då vil eg gi deg alle rikdommane som ligg gøymt i Sognefjorden", sa skjelpadda.

"Kom med til vêrs, då", sa ørna. Så tok ho skjelpadda i klørne og bar ho nesten opp til skyene. Der sleppte ørna ho og let ho klare seg sjølv. Skjelpadda fall ned på eit fjell og brakk skjoldet i mange bitar. Mens ho døydde sa ho, "Dette gjekk ikkje så godt som eg tenkte. Men kva skulle eg oppi lufta, eg som har store vanskar berre med å røre meg på bakken?"

◎ Om folk fekk alt som dei ville det, blei nok mange ganske øydelagt av det.

Kvefsen og ormen

Ein kvefs sette seg på hovudet til ein orm stakk han igjen og igjen med brodden så han blei døyeleg såra. Ormen pintest fælt og visste ikkje korleis han skulle bli av med fienden. Så såg han ei tunglasta vogn som nærma seg. Med overlegg bukta ormen seg fram og la hovudet under hjula mens han sa, "I det minste tar eg fienden min med meg."

◎ Siste utveg er ikkje alltid delikat.

◎ Ein får bruke vettet til å pønske ut på førehand kva som verkar best.

Bjørnen og ørna

Ei ørn landa i eit tre og bad ein bjørn slutte lag med seg. Det ville bli til fordel for begge, sa ørna.

Bjørnen svarte: "La gå - men eg lyt ha garanti. For kan eg stole på nokon som kan fly vekk frå avtalen når som helst ho har lyst til det?"

◎ Prøv nøye før du festar lit.

Eselet og hesten

Eit esel bad ein hest leive ein liten del av fôret sitt.

"Vel" sa hesten; "i fall det blir att noko når eg har ete ferdig, skal eg gi det av godhug. Men kom heller når eg skal i stallen i kveld; då kan eg gi deg ein liten sekk med bygg."

Eselet sa, "Takk, men nei takk. Eg har vanskeleg for å tenke meg at nokon som nektar meg ein matbit no, vil gi noko større og betre seinare."

◎ Ein bør avklare stillinga før ein gir ifrå seg noko særleg.