56. Den gamle bjørnen
57. Oksane og slaktarane
58. Villsvinet og reven
59. Fasanen og trana
60. Svala og kråka

Den gamle bjørnen

Ein bjørn som var slitt ned med åra og kraftlaus av sjukdom, låg på bakken og var like ved å døy. Då gauv eit villsvin laus på han og hemna ein gammal skade med nokre støytar av hoggtennene. Snart etter stanga oksen han. Då eselet såg at bjørnen ikkje tok igjen, sparka han bjørnen i panna med bakføtene.

Den døyande bjørnen sa, "Eg har måtta finne meg i å bli fornærma av dei modige, men å bli sparka i skallen av eit esel er å bli vanæra, det er ei skam, og nesten som å døy dobbelt opp."

◎ I alderdommen lærer ein å ruge godt, om ikkje før.

◎ Utdanning kan hjelpe mot mange alderdomsplager, men ikkje alle.

◎ Alderdommen fører mange plager med seg.

Oksane og slaktarane

Oksane ville knase slaktarane fordi det som slaktarane dreiv med, var til forderv for storfe. Oksane samla seg ein gitt dag for å sette planen i verk, og slipte horna til dyst. Men ein eldgammal okse sa:

"Det stemmer at desse slaktarane slaktar oss, men dei gjer det med dyktig hand, og gir ikkje unødvendig pine. Blir vi kvitt dei, fell vi i hendene på ufaglærde og ukunnige, og dermed får vi li dobbelt. For ver visse på at om alle slaktarane forsvinn, vil ikkje menneska mangle kjøt av storfe."

◎ Ha det ikkje travelt med å byte eit vonde med eit verre.

Villsvinet og reven

Eit villsvin stod under eit tre og gnei hoggtennene mot stammen. Ein rev som gjekk forbi, spurde korfor han kvessa tennene når det ikkje var nokon fare som truga frå verken jeger eller jakthund.

Galten svarte, "Eg gjer det føre var, for når faren kjem, blir det for knapt med tid for arbeid som dette. Då treng eg hoggtenner klare til bruk, elles kan eg for lide for det."

◎ "Alltid budd" er speidarmottoet. "Hald krutet tørt" er ei soldatråd.

Fasanen og trana

Ein fargerik fasan baksa med vengane og gjorde narr av ei trane som fôr forbi: "Eg er kledd som ein konge, i raudleg gull og purpur og andre regnbogefargar, mens du for det meste er grå."

"Det er så", sa trana, "men eg stig opp til skyene og syng under stjernene i høgda, mens du går i buskas nedanfor og gjeter hønene dine."

◎ Ein får svare for seg.

Svala og kråka

Svala og kråka striddest om kven som hadde beste fjørdrakta. Kråka gjorde slutt på ordskiftet med, "Fjøra dine er fine om våren, men mine vernar meg gjennom vinteren."

◎ Kloke freistar ikkje å gripe kontroll over andre ved hjelp av einsidige eller påståelege argument aleine.

◎ Det er ikkje bra om mange liketil argument ikkje kjem med i debattane: Fjørdrakta til svaler og andre trekkfuglar hjelper dei til varmare land - slik er det laga -, og det er ikkje alle standfuglar som overlever vinterkulda langt nord.