Bonden og ørnaEin bonde fann ei ørn i ei felle, og sidan mannen sette pris på sjeldne og store fuglar, sleppte han ho fri. Ørna synte takksemd, for ein gong ho fekk sjå at bonden sat under eit murheng som var ikkje trygt, flaug ho mot bonden og nappa ein dott hår av hovudet hans med klørne. Då bonden reiste seg og sprang etter ørna, sleppte ho hårdotten. Mannen tok han opp og vendte attende til der han hadde sete. Då såg han at muren han hadde sete under, hadde ramla saman, og undra seg sidan storleg over korleis ørna hadde berga livet hans. Bergfurua og bjørkaBergfurua gjorde narr av bjørka fordi bergfurua stod grøn året rundt, mens lauvverket til bjørka endra seg med årstidene. Så blei det snøvêr. Snøen lavde ned, sette seg på og braut ned greinene til furutreet fordi han var tung. Då var ikkje bergfurua så pen lenger, og ei tid etter døydde ho av den harde medfarten. Men snøen gjorde ingen skade på bjørketreet, for det stod utan lauv. Snøen fall for det meste ned mellom greinene og til bakken utan å bli til skade. ◎ Folk er forskjellige. Høna og gulleggaEin bonde og kona hans hadde ei høne som la eit gullegg kvar dag. Dei meinte høna måtte ha ein gullklump inni seg, og slakta høna for å få tak i han. Men då såg dei at høna var heilt som andre høner innvendig. Det gramsande paret som hadde venta å bli rike på ein blunk, hadde no mista den sikre, daglege vinsten sin. ◎ Å gripe inn utan kunnskap i prosessar som gir vinst, kan føre gale av stad. Kvinna og høna hennarEi kvinne hadde ei høne som varp eit egg om dagen. Kvinna funderte ofte på korleis ho skulle få høna til å legge to egg om dagen i staden for eitt, og til sist bestemte ho seg for å gi høna dobbelt så mykje bygg. Frå den dagen blei høna feit og fin, men la ikkje egg meir. ◎ Uventa vanskar rammar glatt den urøynde.* To froskarTo froskar budde i same dammen. Då dammen tørka opp i sommarvarmen, forlét dei han og gav seg i veg saman for å finne ein ny heim. Mens dei gjekk av stad, fann dei ein djup brønn som var rikeleg forsynt med vatn. Då dei såg det, sa den eine frosken, "La oss klive ned og slå oss til i denne brønnen. Han kan gi oss både le og mat." Den andre frosken svarte med stor aktsemd: "Tenk om vatnet i brønnen sviktar oss og blir vekk. Korleis kjem vi oss då ut av brønnen når han er så djup?" ◎ Mykje kan bli surt om ein ikkje i forkant prøver å finne fram til mogelege følger. |