Den langliva skjelpaddaEin sauebonde sa til Ullmund: "Det er ikkje sant at ei skjelpadde lever i fjorten hundre år. Eg skaffa meg denne her for nokre dagar sidan, og i natt døydde ho. Vi kan ikkje tru alt folk seier. Gjeld det for slikt som du fortel også, preikar?" Ullmund tenkte litt. Så kom det: "Sett at det var i natt ho blei fjorten hundre år!" Ei and med armarEin mann som ikkje blei rekna som noko geni, drog til svigerfar sin - det var Ullmund - for første gong og ville gjerne gjere eit godt inntrykk. Ein av vennane til mannen ville svært gjerne hjelpe han og sa: "Om du ikkje seier eit einaste ord, blir du rekna som ein tosk. Så sei eit eller anna, om det så er berre ei helsing." "Eg skjøner." Då han kom fram til heimen til Ullmund, var han tagal frå start til slutt, men akkurat som han skulle til å dra heimover, sa han til svigerfar sin, "Har du nokon gong sett ei and med armar?" "Nei, det har eg ikkje." "Ikkje eg heller." Glad i vinUllmund drøymde ei natt at han fekk noko særs god vin. Han heldt på å gjere vinen passe varm då han vakna. Han sa: "Dessverre, eg skulle ha drukke han kald." Enklare norskUllmund hadde ei tid ein tenar som var så ordgjerrig at han støtt korta ned orda han sa. Han sa til dømes alltid "bilen" i staden for "bibelen" og "trala" for "tralala". På dette viset gjorde han kvart ord ei staving kortare. Ein dag bad Ullmund han om å gå og kjøpe smør. Tenaren nikka og drog av stad. "Kva vil han seie denne gongen, tru?" tenkte Ullmund og følgde etter han til butikken. Der kasta tenaren smørpengane på disken og sa ingenting. Herlege nevarUllmund drog til byen mellom berga nokre dagar og feira eitkvart, og då han kom tilbake roste han alt i byen opp i skyene. Ein dag han gjekk i måneskinet med far sin, møtte dei nokon som sa: "Det er fin måne i kveld!" Ullmund svarte: "Kva er bra med denne månen? Du bør sjå månen i byen mellom berga. Han er langt, langt betre." Far hans blei sint og sa: "Månen er allstad den same. Det er ikkje noko særleg bra ved månen i den byen!" Han knytte neven trugande framfor nasen til sonen sin og dunka han i brystet med den. Med sped stemme svarte sonen: "Neven din er ikkje så overvettes. Du skulle smakt nevane mellom berga!" Ny tenar"Oskar, du lyt dra til soknepreikaren i Golma og i eit ærend for meg", sa Ullmund til den nye tenaren sin. "Ja vel", sa tenaren og drog straks. "Han drog av garde utan å vente på bodskapen han skulle ta med. Kva i all verda skal han seie, stakkars skapning!" Då tenaren kom attende, spurde preikaren: "Kva sa du til soknepreikaren?" "Han var heldigvis bortreist." Preikarfrua skreiv også dikt, for alt det var verdtBrått kjem ein sommardusj:
BjørnejaktEin godseigar som likte Ullmund og også likte å gå på jakt, baud han med på bjørnejakt. Ullmund blei fylt skrekk, men måtte bli med. Då han kom heim att etterpå, spurde einkvan han: "Korleis gjekk jakta?" "Strålande", sa Ullmund. "Kor mange bjørnar kom de over?" "Ingen." "Korleis kunne det gå strålande då?" "Når ein jaktar bjørnar og er meg, er det like godt å ikkje komme over nokon bjørnar som helst", sa Ullmund.
|