Molbu- og aggerhistorier

Løftet

Ein gammal kar frå Fyn hadde ein gong segla over til Torø for å hente noko høy, men på vegen heim blåste det opp, og båten blei full av vatn og gjekk under mens mannen låg att og flaut på høyet.

No var han i klemme og bad til Herren og lova å gi to store lysestakar til kyrkja om Gud ville la han komme levande i land.

Då han kom lenger inn mot land og faren ikkje var så stor lenger, slo han av til ein.

Men då han kom så langt inn mot land at han kunne nå botnen og var berga, sa han, "Nei, no gir eg ikkje noko; no kan eg jo berge meg sjølv."

Humla

Ein dreng som kanskje ikkje såg heilt godt, gjekk over markene og skulle hente øl i ei tretønne då ei humle flaug inn gjennom tønnehòlet utan at han såg det. Då ho tok til å summe og brumme, blei drengen redd, for han trudde fienden hadde komme inn i landet og marsjerte bak han med full musikk. Han sette på sprang av alle krefter, og så trefte det seg slik at han rende gjennom ein linåker det folk stod og arbeidde med linet.

Dei spurde korfor han sprang så fort, og han sa, "Skyt meg eller ta meg til fange", for han trudde dei var fienden han hadde komme ut for. Drengen rende vidare, og tenkte med seg sjølv at det var nok best å søke ly i kyrkja.

Så sprang han til huset til kyrkjetenaren og fekk nøkkel til ei av kyrkjedørene, og sprang vidare til han kom til ein gammal, grå hest. Den tok han for å vere kyrkja, og sette nøkkelen inn i hòlet bak. Hesten svarte med eit spark så han låg flat, og folk i nærleiken knegga og dreiv gjøn. Då ropte han til dei, "Ved Guds hus sømmer det seg ikkje å halde ap!"

Sus og brus

Hans Hus, som budde ved Koffenbjerg i Flemløse sokn, kom ein gong gåande heimetter. Då høyrde han eit fælt sus og brus, og trudde det var den vesle bukta Ågryde som kokte. For når undersjøen går i denne bukta mellom Agernes og Sønderby-berga, kan folk høyre bruset ei mil inn på Fyn. Men då mannen kom heim, viste det seg at det var ølet hans som hadde byrja å gjære. Det var den susen som hadde forskrekka han.

Råd mot tannverk

Ein skal berre ta noko kaldt vatn i munnen og sette seg med berr rumpe på ein varm kakkelomn. Blir ein sittande lenge nok, er tannverken over.

Kollektbøsse på ei stong

Ein søndag var klokkaren i Møgeltønder blitt sjuk og kunne ikkje gjere teneste i kyrkja. Presten hadde ein dreng som heitte Hans, og så gjekk han ut til han og sa: "Høyr Hans, du kan vel gå rundt med kollektbøssa på søndag?"

Men slikt kjende ikkje Hans noko til.

"Det er då lett, Hans", sa presten, "Du får ei ei lang stong med ein poseforma pung som er festa til enden. Så skal du berre gå slik for å få pengar i den pungen." Dermed tok han ei rive og gjekk med ho framfor hovudet på kyrne, men for ikkje å skremme dei sa han "Kåsa, kåsa, kåsa."

"Ja", sa Hans, "det kan eg lett, om det ikkje er anna."

Søndagen kom, og då Hans kom med kollektbøssa til den første benkerada, sa han som presten, "Kåsa, kåsa, kåsa." Forsamlinga såg på han, og så tenkte Hans: "Dei har kanskje ikkje høyrt det." Så gjekk han til andre benkerada og sa det nokså høgt. Då høyrde presten han og fekk han ut.