| |||||
|
| Reservasjonar | Innhald |
|
Dei sju molbuane
Det var ein gong sju molbuar, den første heitte Morten, den andre Jens, den tredje Mads, den fjerde Mikkel, den femte Hans, den sjette Jesper og den sjuande Per. Dei hadde bestemt at drage på eventyr og utføre store bedrifter. Men for at dei rett skulle kunne forsvare seg, dersom det var nødvendig, lett dei lage eit einaste, retteleg langt og sterkt spyd. Dei tok alle sju fatt i det, Uforrest gjekk Morten som var den Usterkaste og modigaste, så kom dei andre i Urække, og allersidast kom Per.
Ein varm julidag hadde dei gått svært langt, og der var likevel eit godt stykke veg til den nærmaste landsby kor dei ville bli om natta. Då dei i mørkninga gjekk over ei eng, flaug ein stor skarnbasse eller geitehams brummande forbi bagved ein busk. Morten blei så redd at Usveden trilla ned ad han, og han var like ved at
Det var ein gong ein soldat som hadde tent kongen tru i mange år. Då krigen var forbi, hadde han fått så mange sår at han ikkje kunne slåast meir, og kongen sa då til han: "No kan du drage heim, eg har ikkje bruk for deg. Du får ingen Udalar, det får berre den som kan gjere sitt arbeid."
Soldaten visste slett ikkje korleis han skulle klare seg. Sturen drog han av stad og gjekk heile dagen til han om kvelden kom inn i ein skog. Då mørket fall på såg han ei lys skjene, gjekk etter det og kom til eit hus, der det budde ei heks. "Må eg bli her i natt, og få lite å ete og drikke", spurde han, "eg heldt på å døy av svolt."
"Trur du, eg gir slik ein Uforløben soldat noko", sa ho grinande, "men for ei gangs skyld skal eg hjelpe deg, dersom du vil UgøreX kva for ein eg seier."
"Kva vil du ha?" spurde soldaten. "Du skal i morgon grave min ha om."
Det var soldaten villig til og arbeidde neste dag av alle krefter, men kunne ikkje bli ferdig til om kvelden. "Du kan nok ikkje meir", sa heksa, "du kan bli her ei natt til, og så skal du til Ugengæld i morgon hogge eit lass tre til Upindebrænde."
Soldaten sleit i den heile dagen og om kvelden Uforeslog heksa han å bli der ei natt til. "D u. Skal berre gjere eit ganske ledd arbeid til Ugengæld. Bagved huste er det ein gammal, uttørret brønn.Du skal hente eit lys som eg har tabba dit ned, det har ein blå flamme og blir aldri sløkt."
Neste morgon førde den gamle han ut til brønnen og hissa han ned i ei korg. Han fann det blått lyset og gjorde |
