SSaka mann er god å gjeste. ['Sake' har fleire tydingar. Komme ved og interessere er to av dei. (Norsk Ordbok)][Oy 124] Saka mann får teie. [Saka kan tyde avslørd (og krenkt, skulda)][Oy 124] Samanlikningar er oftast leie (Samanlikning, især mellom personar, vekker gjerne anger). [Oy 89] Same dommen ein legg på andre, får ein legge på seg sjølv. [Oy 20] Same korleis ein snur seg, er rumpa bak. [Ae 162] Same salven høver ikkje til alle sår. [Oy 124] Same seglet høver ikkje til alle båtar (passar ikkje i alle båtar). [Oy 126, Go 87] Sanka og spara kan lenge vare. [Oy 140] Sanning treng inga banning. [Br 149, By 164] Sanninga er alltid seg sjølv lik. [By 166] Sanninga er ofte hard å høyre. [Oy 125] Sanninga kan lenge løyne seg. [Oy 124] Sanninga vil alltid smette fram (den som vil lyge, kan lett mista seg). [Oy 125] Sant er sant, om enda ingen trur det. [Oy 124] Sauren [skit, søle] er inga pryd. [Oy 125] Seg sjølv skal ein verken ovrose eller ovklandre. [jf. Oy 130] Segl er ein god ting, men årer lyt (må) ein først ha. [Oy 126, Go 87] Segner veks når dei kjem på vidda. [Oy 126] Si eiga ætt må kvar kjenne best. [Oy 187] Sin eigen brest kjenner kvar mann best. [Br 28] Sin eigen lyte får kvar man vite om og kjenne best. [Oy 71] Sinne gir vonde minne. [Oy 128] Sinne skaper vonde minne. [*Go 52] Siste gjesten får lågaste sessen. [Br 67] Siste sauen vil ulven ta først. [Go 85] Sjeldan blir kvistar betre enn sjølveigne tre. [Oy 81] Sjuka kjenner vi, helsa kjenner vi ikkje. [Go 48] Sjukdom er kvar manns herre. [Ae 124, Br 152] Sjøen er eit godt stabbur. [Go 86] Sjøen er ikkje landet lik. [Go 87] Sjøen gir mykje, og tar mykje også. [Oy 129] Sjølv er beste tenaren. [Oy 129] Sjølvgjort er velgjort. [Ae 139, By 181] Sjølvros luktar ille. [Br 145] Sjå ikkje etter garden, men etter karen (t.d. om friar som eig gard - IA). [Oy 42] Sjå jenta saman med andre på kvardagar, ikkje berre i kyrkja. [Oy 44] Sjå på dei beste, og ikkje på dei fleste. [Oy 9] Sjå på dei gamle, så ser du kva du sjølv vil bli. [Oy 40] Skade og skam lærer somme [hs folk] å fare visare fram. [Oy 130] Skaden er aldri så vel gjort at han ikkje var betre ugjort. [Oy 130] Skal ein bygge etter kvar manns råd, blir huset skeivt. [Br 33] Skal ein bygge etter kvar manns råd, kjem det aldri tak oppå. [By 164] Skam og skade følgast åt. [Oy 131] Skamflekken er vond å vaske. [Oy 131] Skamma er ofte større enn skaden. [Br 154] Skarven skjemmer ingen (alle) skjer han sit på. [jf. Oy 131,Br 155, Go 52] Skei og fat hjelper ikkje utan mat. [Oy 131] Skikk deg vel, det spørst minst. [Oy 173] Skillingen er alle stadar velkomen. [Oy 131] Skinet dårar mange. [Oy 132] Skinnmager hest er betre enn tom grima. [Oy 60] Skite smør er godt nok for sjuke hundar. [Oy 137] Skite verk får skita lønn. [Br 195] Skjelling bit ikkje på skinnet. [Oy 132] Skjellsord duger ikkje; der dei høver best, der bit dei minst. [Oy 132] Skjora ser nok kva gris ho vil ri på. [Go 58] Skjorta er alltid nærare enn kufta. [Oy 135] Sko og kvern og hest skal ingen låne ut. [Oy 133] Skog er landsens største pryd. [Go 84] Skogen er snart rydda; han er ikkje snart opp att kommen. [By 191] Skogen er snart rydda; han er ikkje snart opp att runnen. [Oy 133] Skogen har mang auge (det er mange som ser deg der). [Oy 133, Go 73, 84] Skomakar, sit med din leist! (ikkje døm om ting du ikkje forstår) Skomakar, hald deg til (bli ved) leisten din. [Oy 133, Br 159, Ae 144] Skomakarbarna ha somtid verste skorne. [Oy 133] Skremsel gjer forblinda. Skrifta vaker om mannen søv. [By 177] Skryt gjer gapen glad. [Oy 46] Skryt ikkje av rumpa før du har skite. [Br 160] Skulle alt vere (bli) gjort som det er (blei) sagt, blei mangt eit ord usagt. [Oy 46, Go 80] Skurer ein skiten av, finn ein vel skinnet under. [Br 156] Slarv og løgn held godt i hop. [Oy 135] Slit det med helsa! (velønsking). [Br 82] Slurvar du med jorda, så slurvar ho med deg. [Go 83] Slæst to karar om ei kvinne, taper ofte han som ser ut til å vinne. [Br 161] Smiger lar seg vel høyre, men er lite verd å akte. Smiger treng ikkje dei vørde høyre nøye etter. Små barn og øre folk seier sanninga. [Oy 188] Små bitar er også mat. [Oy 10] Små båtar smetter fram der store skip står fast. [Go 87] Små fiskar er betre enn tomme diskar. [By 173] Små fuglar verper små egg. [Oy 37] Små gryter har også øyre Små gryter har også øyre, små jenter kan også høyre. [Oy 51, Br 163] Små kvinnfolk og små drammar skal ein akte seg for. [Br 163] Små sorger taler; dei store teier. [Oy 151] Små strå toler stormen best. [Oy 145] Småbarna trakkar mora på kjolen - dei store på hjartet. [Br 16] Småbåt får følge land, og småfolk sin stand. [Oy 8] Småbåtar smett framom der store går på grunn. [Oy 8] Småfolk får verje seg med munnen. [Go 37] Småfuglane syng best. [Oy 136] Smågrisar får vel tenner; smågutar blir vel menn. [Oy 50] Småpengar fyller mest i pungen. [Oy 113, 136] Snart får han strikke, som vil henge hunden. [Go 51] Snart vil krok krøkjast. [By 205] Snill jente blir snill kone. [Oy 44] Snille folk kan bli mest plaga (med bønn og krav om hjelp og tenester). [*Oy 138] Snølause vintrar gjere graslause vårar [somme stadar]. [Oy 177, Go 83, 98] Soga blir aldri så vel fløytt (fortalt), at ikkje noko blir tilskøytt (lagt til). [Br 164] Sola går sin gang om månen søv eller vaker. [Go 101] Sola har sitt gamle lag: Kor ho kjem, så gjer ho dag. [Oy 139] Sola kjem att, den same dagen aldri Sola kjem att; men same dagen kjem ikkje [[Go 101, By 188] Sola lyser likt for fattig folk og rikt. [Oy 138] Som det er spunne, så blir strikkinga. [Oy 141] Som eigaren er, held han orden. Som ein brygger, så får ein drikke. [Oy 14] Som ein fuskar mot barna, slik vanartar dei. Som ein henger det opp, får ein ta det ned att. [Br 174] Som ein lagar seg til, så fer ein. [Oy 101] Som ein lagar senga, så ligg ein til. [Oy 127] Som ein lastar til, får ein segle. [Go 86] Som ein legg på rokken, så spinn ein på snella. [Oy 121] Som ein ropar mot fjellet, svarar det. [Br 54, 145] Som ein sjølv gjer, trur ein andre fer. [Br 153] Som ein sår, får ein hausta [også i hundrefold med meir]. [Oy 125] Som faren går føre, kjem sonen etter. [Br 50, Go 38] Som kua går føre kjem kalven etter. [Oy 69, 78] Som mora går føre, kjem dottera etter Jf. Som mor så dotter. [Oy 103] Som treet fell, så vil det ligge. [Oy 27, 159] Somling kan bli farleg (tilmåta etter eit britisk ord). Sommaren hallar snart åt hausten. [By 191] Somme få ikkje jord nok før dei få munnen full. [Oy 68] Somme får for kjeften sin det andre ikkje kan få for pengar. [Br 96] Somme klagar over liktornen sin til dei treffer nokon utan fot. Somme likar mora og somme dottera. [Oy 89] Somme søv seg til sæle, og andre strever seg til armod. [Br 165] Sorga sig av smått om senn. [Oy 139] Sovande katt fangar inga mus. [Oy 27] Sovande sorg skal ein ikkje vekke. [Go 50] Spar ifrå lokket; det er seint å spare på berre botnen (jf. eng. It is too late to spare when the bottom is bare) [samansett, jf. 140] Spare tiaren og spille tusenkroningen er ein klein rekneskap. [By 174] Spe og spott gjer ingen godt. [*Oy 140] Spelmann utan strengar er som fugl utan vengar. [Oy 141] Sporven har hus i kvar gard. [Oy 141] Spotteleg spørsmål får spottelege svar. [Oy 141] Spør du meg, så spør eg deg. [Br 166] Stasjenta kjem ikkje til alters utan at ho vil det sjølv. Stemne i aust og hamne i vest er ei vanheppe Styre mot aust og hamne i vest er eit uhell Stemne i aust og hamne i vest er vanheppa. [Oy 144, Go 86] Stemor kjem som salt i sårt auge. [Oy 147] Sterkt øl gjer [får fram] store ord. [Oy 187] Stillaste vatnet kan ha djupaste grunnen Stillaste vatn har djupaste botn Stillaste vatnet har djupaste grunnen (botnen). [*Oy 170, Br 27, By 166] Stor fagnad er sjeldan lang. [Oy 27] Stor fagnad kan snart få ende. [Oy 27] Stor fugl treng stort reir. [Oy 37] Stor makt og lite vett er ein våde [våde = fare]. [Oy 97] Stor nød gjer stutte bønner. [Oy 107] Stor storm gir store bårer [bølger]. [Oy 145] Store fiskar riv sund garna. [Oy 32] Store folk har stort følge. [Go 34] Store herrar får jamt høyre høling, og sjeldan sanning. [Br 83] Store herrar kan ha lange hender. [Oy 59] Store hestar og mange svin, det er bondemanns ruin. [Br 26] Store horn må ha ein sterk haus. [Oy 62] Store hovud treng store hattar. [Oy 62] Store ord drep ingen mann der store ord gjere lite verk. [jf. Oy 112] Store ord fyller ingen mage. [Br 136] Store ord fyller ingen sekk. [Oy 127] Store ord og feitt flesk sit ikkje fast i halsen. [Oy 112] Store ord og utova vottar vil alltid krympe. [By 165] Store regn-el gjer store elver. [Oy 23] Store tre vil seint vere vaksne. [Oy 159] Storfolk og små barn er like: Dei toler så lite vondt. [Oy 34] Storfolk og småbarn kan visst aldri vente. [jf. Oy 34] Storfuglar fangar ikkje fluger. [Oy 37] Stort mod står for fall. [Oy 27, 103] Stortjuvane frir seg sjølv. [Oy 157] Streng rett kan somtid bli urett (tillempa etter ein latinsk talemåte). [Oy 118] Strev og møde gir klede og føde. [Br 170] Stuten kan vel stange om ein ikkje erter han. [Oy 146] Stutt må tøye seg; langt må bøye seg. [Oy 146] Svart hund har kvite tenner. [Oy 148] Svarte høner verper kvite egg. [Oy 148] Svartesauen kan få eit kvitt lam. [Br 109] Svik blir ein gong røynt, om det er lenge løynt. [Oy 149] Svin tar aldri tukt. [Oy 149] Syn går over segn. [Oy 150] Synd og skam vil følgast åt Synda og skamma vil halde lag. [Oy 150, Br 173] Synda skal ein hate, men ikkje dumme menneske. [jf. Oy 150] Syt ikkje for kven som skal grave ned den som døyr sist [syte for: sørge for - syte: klage]. [Oy 151] Sæl er den som søker holt hus. [By 206] Sølv i pungen gir mat i munnen. [Oy 150] Søndagsskorne neglar pryda tømmerfløytaren som til helvete for. Sønnavind og sol jagar vekk snøen Sønnavind og sol jagar snøen av sitt bol. [*Br 171, By 191] Sørg ikkje for kven som skal gravlegge den som døyr sist. [Go 50] Søvnen er ingen stortjuv, men bror til dauden [samansett]. [*Oy 149] Så kry som ein ormeunge i morgonsola. [Br 137] Så lenge der er liv, er der håp. [Oy 90] Så mange hovud, så mange huglag. [Oy 62] Så mange menn, så mange meiningar. [Br 124] Så mange som det er av oss, så mange fasongar er det på oss. [Go 17] Så pengar og hauste armod. [Go 94] Så som ein reier om seg, så ligg ein til. [Oy 117] Så som ein ropar til fjellet (berget), så svarar det (steile bergveggar gir best gjenlyd – IA). [Oy 121] Så som hunden er, så er husbonden. [Oy 63] Så som tausa er, så blir kona. [Oy 154] Sådd ein dag før gir ei veke før i hus. [Oy 58] Sår er sjeldan så vel grodd at ikkje arret synest. [Oy 125] |
På ymse sider er det små teikn i teksten: parentesar, symbol, tilvisingar og anna til nytte for mykje "høyberging": (1) Teiknforklaringar; (2) Handtering av tørka fôr.
∼ Bokkodar med tal i klammer syner "bok og sidetal". Bokkodar i bruk: [Kjelder]
|
Seksjon | Sett |
BRUKARGAID: [Lenke] © 2000–2017, Tormod Kinnes. [E-post] ᴥ Ansvarsfråskriving: [Lenke] |