V

Vandre varleg, det spørst minst. [Oy 173]

Vane fører mange vilt. [Br 195]

Vanen er vond å vende. [By 162]

Vanen får vike så retten kan rå. [*Br 189]

Vanen kan gjere det tunge tåleleg • Vanen gjer det tunge tolleg (til å halde ut). [*Oy 169, Go 25]

Vanen vil gjerne vekse seg fast. [Oy 169]

Vanlykka krev godt mot. [Oy 169]

Vanskeleg å vite kva den kvekkande tenker.

Vanskeleg å vite kva den teiande tenker. [Oy 182]

Vantakk er verda si lønn. [Oy 169]

Var alle fuglar haukar, fekk ingen høyre gaukar. [Oy 55]

Var alle rike, ville ingen ta teneste. [Oy 119]

Var det ikkje skremsel, kom somme før i fengsel.

Var det ingen age, så gjekk verda av lage. [Go 40]

Var det nok med ønske, så var alle mann rike. [Oy 186]

Var det skjegget det stod om, kunne bukken vere biskop. [Br 32]

Var ein førevis for ein aldri gale. [Oy 39]

Var ein så føre var som etter snar, så fór ein aldri ille. [Oy 169]

Var ikkje katten, kom mysene betre til.

Var inga lov i landet, fekk den sterkaste styre. [Oy 92]

Vare fuglar kan òg bli veidde (fanga). [*Oy 37, 169]

Varsemd skadar ikkje [IA]. [Oy 170]

Vatnet er sterkaste drikken; det driv både kvern og sag. [Oy 170]

Vatnet går til sjøen sjølvbedt. [Oy 170]

Ved urett går det nokså lett å gjere ein far til tusling.

Vegane fell så vide. [Oy 172]

Vegane møtast vide (du lett kan treffe ein kjenning ein stad du ikkje venter det). [Oy 172]

Veike folk få verje seg med vett. [Oy 173]

Vel begynt er halvgjort. [Br 34]

Vel mælt og dyrt selt er inga skam. [Go 70]

Vel opplagt og ille utført får skam til takk. [Oy 166]

Velde viser kva mannen er. [Oy 174]

Velgjort varer lengst. [Oy 174]

Velstand gjer vennar, og vanlykka tar på (røyner) dei. [Oy 174]

Velstand ligg i konehand. [*Br 192]

Venleik utan vett er mindre verdt. [*Oy 185]

Venleik utan vett er som gull i grisetryne. [Br 193]

Venleiken er kort, og styggleiken lang. [Br 193]

Venleiken minkar men vettet kan vekse. [Oy 185]

Venleiken minkar utan vett i følge. [*Oy 185]

Vennskap er betre enn slektskap. [Oy 180]

Vent det verste, så blir du ikkje narra. [Oy 175]

Vente lenge og få lite er dårleg å gå på. [Oy 9]

Vente og håpe gjer ein ofte til tåpe. [Oy 175]

Ventetimen er alltid lang. [Oy 175]

Ver og vind kan ingen vende. [Br 193]

Verda er til dels som ein tar ho til. [*Oy 175]

Verda er vid; men endå sitt somme for trongt. [Oy 175]

Vêret er aldri så dårleg at ikkje den daude må ut. [Oy 172]

Vêret vil ha sin vilje. [Oy 172]

Verket priser meisteren. [Br 11]

Vett er betre enn venleik. [By 161]

Vett varer lenger enn venleik. [Oy 182]

Vettet viser svinet vegen. [Go 22]

Vi brenner somme av jerna når mange er saman i elden. [Oy 68]

Vi kjem aldri til å stå på yngre føter. [Oy 35]

Vi treng ikkje bede om dagleg brød så lenge vi har kake. [Go 43]

Vi veit kva vi sår, men ikkje kva vi får. [Oy 125]

Vil du ete med lyst, skal du streve først. [Go 44]

Vil du vere glad sjølv, får du først gle andre. [Go 64]

Vil ein ha spelemann, får ein gi i skåla. [Br 166]

Vil ein truge, må ein også kunne slå. [Br 161]

Viljen er ingen landsrett. [Go 26]

Ville folar blir temt med tida. [Oy 178]

Villig hest skal ein ri med måte. [Oy 60]

Villig hest skal vere lesst med måte. [Oy 60]

Vind og vatn vil ha sin gang. [Go 102]

Vinden er ikkje god å binde (og vende). [Oy 179]

Vinden er ikkje god å vende. [Go 88]

Vinne og tape er kjøpmanns lagnad (eller rett). [Oy 179]

Vinteren vil spørje kva sommaren har sanka. [Oy 177]

Vipa vil verje all mark, og greier ikkje verje si eiga tue. [Br 194]

Vis og vane rår meir enn vett. [Oy 180]

Visdom er ikkje rart arvegods. [Oy 181]

Visdommen kan ein dølje, men dårskapen ikkje. [Oy 181]

Visdommen rekk ikkje alltid til. [Oy 181]

Visste fuglen kor fattig han er, så song han ikkje så fagert. [Oy 38]

Visste hesten makta si, let han ingen få ri seg. [Ae 155]

Vomma har ingen kviledag. [Br 198]

Von om bot(eråd) gjer tunge byrder lette. [Oy 183]

Vona gjer den veike sterkare. [*Oy 183]

Vonde auge spår ikkje godt. [Go 51]

Vonde ord gjer vondt folk verre. [Oy 112]

Vonde tankar skal ein møte på dørstokken. [Oy 153]

Vonde varer går det seint å selje. [Oy 170]

Vondt er vondt, om det enda kjem godt ut av det. [Oy 184]

Vondt og godt skal begge uthaldast. [Oy 184]

Vondt å vere verjelaus; verre rådlaus. [Oy 176]

Vrangt og beiskt verkar det når stort lass blir velta av liten stein. [By 206]

Vågande vinn, og vågande taper. [Oy 171]

Vårherre har fleire enn oss å føde. [Oy 172]

Vårherre har mange barn, han har mange ris òg. [Go 28]

Vårherre lagar ikkje fleire munnar enn han kan ha mat til. [Go 28]

Vårherre lar seg spotte. [Go 28]

Vårherre lèt til å hjelpe den som hjelper seg sjølv. [*Oy 171]

Vårnatta kjem skridande, haustnatta kjem ridande. [Go 98]