Rudolf Steiner: Korleis vinn ein kjennskap til høgare riker?

[STEINER: "Den store terskelvaktarar seier:]

Du . . . jeg står foran inngangen til de høyere [riker]." (s. 209-10)

Buddha lærer ut noko heilt anna. Han seier i Bhumija Sutta at det er treng, er høveleg fokus og gode fordjupingsmetodar, og så følger resultata. Det ein vinn fram til, kjem an på meditasjonsmåten og levemåten, seier Buddha. Det som verkar som eit fromt løfte om å avhalde seg frå å gå inn i Nirvana til alle andre har gjort det, og som Steiner snakkar om, kan gjere det trongt i døra om alle skal inn på ein gong.

Det som er lagt til i læra etter og oppå Buddha, omfattar bodhisattva-løftet. Men Buddha fortel derimot at han berre tok med dei gagnlege, hjelpande tinga av dei han kjente til. Så slikt som han bestemte seg for ikkje å ha med, må ein droppe, og venteleg med fordel – om ikkje i augeblikket, så etter kvart som ein meiner å gå Vegen. Var eit bodhisattva-løfte til gagn, ville Buddha ha tatt det med.

Sjå ut i verdsrommet. Kven som er i sentrum av det du fangar inn, persiperer? Du sjølv står i sentrum i universet ditt. Så når du gagnar deg sjølv, gagnar du universet også. Det er rett. Du er ein del av det. Dess meir du gagnar deg sjølv og rett, dess meir kan du gagne verda. Så skiljet mellom sjølvisk og usjølvisk fungerer somtid mykje feil. "Win-win" heiter eit heller greitt opplegg, av di somt kan vere til vinst for mange fleire enn berre ein.

For å hjelpe oss i mogelege konfliktar mellom sjølv og andre, har vi nyttige vink frå så ulike hald som den katolske kyrkja og folkevisdommen. Eit amerikansk ord summerer det meste: "Å gjere godt tar til heime, men treng ikkje slutte der (Charity begins in the home, but does not need to end in the home)." (A Dictionary of American Proverbs, s. 92) Hjelper vi oss sjølve kunnig og rett, greier vi oss, men gir vi frå oss så vi sjølve treng hjelp, er det kanskje inga hjelp å få.

Buddha rår kvar og ein til å spare og bygge reservar, så ein kan utfalde oss godt nok livet gjennom. Her er Buddha-visdom for livskloke:

One portion he uses for his wants,
two portions he spends on his business,
the fourth he keeps for times of need.

Det gjeld å skaffe ressursar til dei som er gode, og vakte seg for vonde - også vonde tankar. Får vonde kontrollen, blir det over og ut for mangt fint.

Så "Ein bør ikkje vere overivrig og hastig etter å sette ut og hjelpe andre, men ha bestemt seg for å bli Buddha sjølv", summerer Milarepa mykje av det same. Ein ser at Steiner har ei anna meining, men gammal og moderne takt tilseier, "Hjelp deg sjølv så du kan hjelpe andre som det høver, sånn omtrent."

Kven har sett i rørsle så mykje bra som Buddha, som ikkje venta på at alle fór før han inn igjennom himmelen og vidare? Slikt får ein også tenke nøye gjennom til gagn for seg. [Tm 271]