Norsk del, Gullvekta
Dei vanlegaste orda på norsk
Seksjon › 7 Sett Søk Førre Neste

Finn ordbøker

Reservasjonar Innhald  

 Bølger, bølgjer, bylgjer

Dei vanlegaste orda på norsk

Nedanfor står "dei fem hundre vanlegaste orda" i norsk. Oversynet kjem frå ei undersøking som blei gjort i regi av Universitetet i Bergen, og kviler på tekstar frå romanar og aviser.

Men somme av "orda" viser seg å vere tal, somme er einskilde bokstavar, og lista er blitt nokre år gammal og ikkje knitrande ny og fullstendig à jour. Men ein får hjelpe seg med det som ligg føre. Nynorske omsettingar er sett til av meg. Dei kan godt takast i bruk til språklæring for dei som vil det.

Dei fem hundre vanlegaste orda står med skråstilt skrift (kursiv) til venstre, og kva dei heiter på nynorsk (i samsvar med Nynorsk 2012) står til høgre for dei. Desse orda er det godt å lære seg godt og vel, for dei er sentralt ordtilfang, nettopp slike ord som kan fylle godt over halvparten av vanlege samtalar: Det er neppe urimeleg å tenke det, for dei hundre vanlegaste orda i engelsk fyller femti prosent av vanlege samtalar på engelsk, fortel psykologen Tony Buzan i Using Your Memory. Her er dei engelske orda - og dei svarer ganske bra til dei vanlegaste på norsk: [◦Lenke] Kan ein kjerneorda, har ein dessutan fått ein snarveg til å fatte kva innfødde (natives) seier, og har "hugseknaggar" som kan hjelpe vidare tileigning (læring). Det verdset mange.

Når ein ser nærare inn i materialet, finn ein slikt som at ordet Bergen (nr. 124) dukkar oftare opp i media enn både Norge (162) og namnet på hovudstaden, Oslo (165). Dessutan får lista fram ord som det burde vere givande å lære i første rekke mellom nynorskorda.

I det mest sentrale ordtilfanget på rundt hundre ord, er det berre rundt tretti bokmålsord som skil seg frå dei nynorske. Skilnadane er ikkje store i forhold til likskapane.

Enkelt læringsprogram attåt

Den som gjerne vil lære seg eit språk, kan gle seg over at det går an å lære dei vanlegaste orda både enkelt og godt med ein grei, dagleg innsats.

Tovegs læring kan vere bra. Det er går godt å lære dei sentrale orda frå lister som dette. Ta for eksempel tjue ord dagleg - meir eller mindre - og lær dei "begge vegar", så du kan dei både som omsettingar frå bokmål og som nynorsk direkte. Det ville no ég gjort. Men det er meir å seie:

Hugs i langdrag kan byggast med rutine til hjelp. Når du har streva med å lære utanboks så mange ord dagleg som det høver for deg - kanskje tjue, kanskje tretti, eller noko anna - kan du klare å seie dei fram heilt rett etter læringsøkta tilmed. Klok og god læring skal neppe vere lei og gi suter. Ha auge for at like etter du har klart å hugse tjue ord eller noko slikt, kan gløymsle ta seg av flesteparten, og på kort tid. Men at ein fort gløymer innlærte ord, kan motverkast nokså godt, så ein hugsar fleire av orda i lengda, over tid.

Det er godt å kunne dra nytte av korleis gløymsla glir over ein, så lærer ein venteleg langt meir i langdrag. Det er ikkje så mykje som skal til:

Gå over til overlæring med det same, og hald ut. Først bør du overlære dei daglege orda å lære seg - tjue-tretti-femti eller ganske enkelt så mange du klarer greitt. Rundt 25 % overlæring kan treffe godt. Dette vil seie: Treng du 13 repetisjonar for å lære inn orda i lista di, går du gjennom dei 3-4 gongar til på rappen, rett etter at du har lært dei inn. Slik blir det 16-17 repetisjonar i alt i dømet.

Du kan godt få ein annan til å hjelpe deg slik, all den tid læringsarbeidet ikkje er skam, men snarare tung underhaldning og slikt. At to personar går saman i arbeidet, skulle kunne gå heilt fint. Å lære skal helst vere ei lyst, men takt hjelper også i innlæringsarbeidet, generelt sagt.

Kloke repetisjonar treng ein ikkje bruke så mykje tid på, men porsjoner dei godt også. Så er tida inne til å repetere vidare og bruke det du har lært. Du kan godt mumle for deg sjølv. Det kan gagne, for det hjelper å bruke orda! Ein gjer godt om ein friskar opp att dagens nye ord same kveld — og neste dag — og ei halv veke etter — ei veke etter det — og ein månad etter det — og så nokre månadar etter det. Går ein fram bra slik som dette, kan ein ganske mange ord etter lang tid. Såleis har ein fått ein heil del over i langtidsminnet (LTM).

Går du på skole? Gå inn for at læraren eller einkvan annan bruker dei første ti minutta av kvar time til repetisjon av pedagogiske grunnar. Det kan bli den best nytta tida i heile lærargjerninga hans eller hennar. For det syner seg at det lærast best når opptil 80 % av innlæringa består av repetisjon. Francis Robinson, professor ved Ohio University, publiserte i si tid at studentar får mest læringsutbytte av studiet når om lag 80 prosent av tida blir brukt til memorering (innprenting). Ein får tilpasse funna til stoda si. Ein givande læringsmetode som utnyttar det, kan du lese litt meir om her, og på engelsk her.

Meistringslæring. Det finst til tider alternativ til å gå og vere lei seg, med andre ord. Benjamin Bloom og andre har også funne at den som får gå fram i sitt eige tempo og meistre materialet sitt i eiga fart, kan lære gromt. Det er laga eit opplegg for det: meistringslæring. Mastery learning heiter det på engelsk.

Her har du fått del i kva slags læringsarbeid som kan hjelpe med nokså lite innsats i forhold til utbyttet over tid: (a) overlæring, (b) repetisjonar som er tilpassa korleis gløymsla fungerer, for å motverke nettopp det, og (c) meistringslæring, der ein set oppnåelege mål - ikkje urimelege mål for kvar enkelt å nå - og lar kvar gå fram i sitt eige tempo, og først og fremst så det er behageleg: Det skal ikkje vere vondt å lære. Og det kan gjere godt med hyppige, korte pausar i innlæringsarbeidet. Til dømes etter læringsøkter på 25 minutt kvar. Det er gode grunnar til å gjere slik, viser Tony Buzan i bøker om minne, også kalla hugs.

Men . . .

Frå 1. august 2012 gjeld den nyaste norma for nynorsk. Klaus Johan Myrvoll, stipendiat i norrøn filologi ved Universitetet i Oslo, meiner "2012-nynorsken" kjem til å bli meir flokete og rotete enn nynorsken vi har no. Han gir eit døme:

"Før kunne den setninga som eg skriv "Me ynskjer dykk velkomne", skrivast på desse måtane i offisiell nynorsk:

Me ynskjer dykk velkomne
Me ønskjer dykk velkomne
Vi ynskjer dykk velkomne
Vi ønskjer dykk velkomne

Det var i minsto handterleg. No vert det i tillegg mogeleg å skriva setninga på desse måtane:

Me ynskjer dokker velkomne
Me ynsker dykk velkomne
Me ynsker dokker velkomne
Me ønskjer dokker velkomne
Me ønsker dykk velkomne
Me ønsker dokker velkomne
Vi ynskjer dokker velkomne
Vi ynsker dykk velkomne
Vi ynsker dokker velkomne
Vi ønskjer dokker velkomne
Vi ønsker dykk velkomne
Vi ønsker dokker velkomne

Det gjev ikkje mindre enn seksten ulike skrivemåtar av denne relativt enkle setninga." [1]

Til dette: "Lær litt meir fleksibilitet med nynorsk!" Det finst andre måtar å ta det på også. Kva med, "Velkommen!" Det gjer ofte same nytta. Dult: "Tenk iallfall positivt og så det sit" - så ein (1) hugsar det og (2) med tida kan bruke det aktivt også. [2]

Det gjeld også å ikkje bli bitter. Her er ◦vink om korleis ein "fakkar tyglane" og går for konsekvens der det er valformer. Dei enklaste og mest tiltalande ordformene og formuleringane kan ein gjerne gå inn for slik. - Så greie strukturgrep attåt gjengs grammatikk kan komme godt med for den som vil lære å snakke og skrive.

Fleirval treng altså ikkje skremme vatnet av nokon. Truleg vil enkle, stramme utveljingsreglar gagne: Først: det er lov å ordlegge seg enkelt og endefram. Ein kan også gå ein inn for høveleg system-forankra og behageleg kultivert, forenkla og avrunda språk med framtid i bringa, så å seie, til dømes på grunnlag av dialekten sin. Gjer ein det godt, blir det ikkje lenger fullt så vrient å forfatte eitkvart på nynorsk heller, som "Vi ønsker dykk velkomne". Ein får ta ordbok til hjelp som det høver. Her er husreglar på nettstaden til jamføring: [Meir]

Ord ein støyter på ofte, bør ein meistre

Det finst vel fleire omsettingsord enn dei som er med. Lista er ikkje uttømmande; eg har gjort eit utval ifrå hovudformer ut frå ganske vanlege samanhengar som bokmålsorda står i. Men det finst sjeldnare omsettingar som ikkje er med. Nynorskord med feit skrift skil seg frå tilsvarande bokmålsord. Ord med (s) bak er substantiv i ei eller anna form, og ord med (v) bak er verb i eikor form.

1. og – og

2. i – i

3. det – det

4. – på

5. som – som

6. er – er

7. enein

8. til – til

9. å – å

10. han – han

11. av – av

12. for – for

13. med – med

14. at – at

15. var – var

16. dedei, dykk, dokker

17. ikkeikkje

18. den – den

19. har – har

20. jegeg

21. om – om

22. eteit

23. men – men

24. – så

25. seg – seg

26. hunho

27. hadde – hadde

28. frafrå

29. vi – vi

30. du – du

31. kan – kan

32. da, da

33. bleblei, vart

34. ut – ut

35. skal – skal

36. vil – vil

37. hamhan, honom

38. etter – etter

39. over – over

40. ved – ved

41. også – også, òg

42. bareberre

43. eller – eller

44. sa – sa

45. no og nå (verb)

46. dette – dette

47. noenoko

48. værevere

49. meg – meg

50. mot – mot

51. opp – opp

52. der – der

53. når – når

54. inn – inn

55. demdei

56. kunne – kunne

57. andre – andre

58. blir – blir

59. alle – alle

60. noennokon, nokre, somme

61. sin – sin

62. ha – ha

63. år – år

64. henne – henne, ho

65. – må

66. selvsjølv

67. sierseier

68. – få

69. kom – kom

70. denne – denne

71. enn – enn

72. to – to

73. hans – hans

74. bli – bli

75. ville – ville

76. før – før

77. værtvore

78. skulle – skulle

79. går – går

80. her – her

81. slik – slik

82. gikkgjekk

83. mermeir

84. hvakva

85. igjen – igjen

86. fikkfekk

87. manein (o.a.)

88. alt – alt

89. mange – mange

90. dash (engelsk innlån, ikkje normert: tankestrek, klatt, skvett)

91. ingen – ingen

92. får – får, sauar, sauer

93. oss – oss

94. hvorkor, kvar, der (som)

95. under – under

96. sidensidan (og sida, av side)

97. heleheile

98. dag – dag

99. gang – gang, gong (om tid o.a. Finn meir i ordboka)

100. sammensaman

101. ned – ned

102. kommerkjem

103. sine – sine

104. deg – deg

105. sesjå

106. første – første, fyrste

107. godt – godt

108. mellom – mellom

109. måtte – måtte

110. – gå

111. heltheilt, (ein) helt

112. litt – litt

113. nok – nok

114. store – store

115. aldri – aldri

116. ta – ta

117. sig – sig

118. utenutan

119. ho – ho

120. kanskje – kanskje, kan hende

121. blitt – blitt

122. ser – ser

123. hvisdersom, om, i fall, viss

124. Bergen – Bergen

125. sitt – sitt

126. jo – jo, jau

127. vel – vel

128. si – si, seie

129. vetveit

130. henneshennar

131. min – min

132. tre – tre

133. ja – ja

134. sammesame

135. myemykje

136. nye – nye

137. tok – tok

138. gjøregjere

139. disse – disse (verb), desse (pronomen)

140. siste – siste

141. tid – tid

142. rundt – rundt

143. tilbake – tilbake, attende, att

144. mens – mens

145. satt – satt (sindig, roleg, fast, moden), sat

146. flerefleire

147. folk – folk

149. fordi – fordi, for di, av di

150. både – både

151. la – la, late

152. gjennom – gjennom

153. fått – fått

154. like – like

155. nei – nei

156. annetanna

157. komme – komme, kome

158. kroner – kroner

159. gjorde – gjorde

160. hvordankorleis

162. NorgeNoreg

163. norske – norske

164. gjørgjer

165. Oslo – Oslo

166. står – står

167. stor – stor

168. gamle – gamle

169. langt – langt

170. annenannan

171. sett – sett

172. først – først, fyrst

173. mener – meiner

174. hver – kvar

175. barn – barn, born

176. rett – rett

177. ny – ny

178. tatt – tatt, teke

179. derfor – derfor, difor

180. fram – fram

181. hos – hos

182. heller – heller

183. lenge – lenge

184. alltid – alltid

185. trortrur

186. nesten – nesten

187. mann – mann

188. gi – gi, gje

189. god – god

190. låg

191. blant – blant

192. norsk – norsk

193. gjort – gjort

194. visste – visste

195. bak – bak

196. tar – tar, tek

197. liv – liv

198. menneskermenneske

199. fremfram

200. bort – bort

201. ein – ein

202. verdenverd, verda

203. deresdeira, dykkar, dokkar

204. ikkje – ikkje

205. 000 – 000

206. tidentida

207. del – del

208. vår – vår

209. mest – mest

210. enesteeinaste

211. likevel – likevel

212. hatt – hatt

213. dei – dei

214. tidligeretidlegare

215. fire – fire

216. liten – liten

217. hvorforkorfor, kvifor

218. tenkte – tenkte

219. hverandrekvarandre

220. holdtheldt

221. bedrebetre

222. megetmykje, svært

223. ting – ting

224. lite – lite

225. 3 – 3

226. stod – stod

227. ei – ei

228. hvertkvart

229. begynte – begynte, byrja, tok til, starta o.l.

230. gir – gir, gjev

231. liggerligg

232. grunn – grunn

233. derede, dokker

234. livet – livet

235. a – a

236. sagt – sagt

237. land – land

238. 4 – 4

239. kommetkomme, kome

240. e – e

241. neste – neste

242. far – far

243. efteretter

244. egen – egen (adj, adv.), eigen

245. side – side

246. gått – gått

247. mor – mor

248. ute – ute

249. viderevidare

250. 5 – 5

251. millionermillionar

252. prosent – prosent

253. svarte – svarte, svara

254. stostod

255. begge – begge, båe

256. alleredeallereie, alt

257. inne – inne

258. finne – finne

259. enda – enda

260. hjemheim

261. foranføre, framfor, framanfor

262. måte – måte

263. 10 – 10

264. mannen – mannen

265. dagen – dagen

266. hodethovudet

267. sakensaka

268. gangergongar, gonger, gangar (gangar i hus)

269. kjente – kjende, kjente (adv.)

270. stort – stort

271. blevblei

272. mindre – mindre

273. 20 – 20

274. landet – landet, landa (verb, fortid)

275. byen – byen

276. plass – plass

277. kveld – kveld

278. ord – ord

279. øyneneauga, augo

280. fem – fem

281. større – større

282. gode – gode

283. nuno

284. synessynast, synest

285. beste – beste

286. kvinner – kvinner

287. etteitt

288. sattesette

289. hvemkven

290. all – all

291. 9 – 9

292. klart – klart, klårt

293. holdehalde

294. ofte – ofte

295. stille – stille

296. spurtespurde

297. lenger – lenger

298. stedstad

299. dager – dagar

300. muligmogeleg, mogleg

301. utenforutanfor

302. små – små

303. frå – frå

304. nytt – nytt

305. slike – slike

306. viser – viser, visar (s)

307. 30 30 –

308. migmeg, mig (urin, piss)

309. kjenner – kjenner, kjennar (s)

310. samtidig – samtidig

311. senereseinare

312. særligsærleg

313. våre – våre

314. akkurat – akkurat

315. menn – menn

316. hørtehøyrde

317. mdashlang tankestrek (typografisk)

318. arbeidetarbeidde, arbeidd, arbeidt , arbeidet (s)

319. altså – altså

320. par – par

321. din – din

322. unge – unge

323. n – n

324. borte – borte, vekk

325. plutseligbrått, med eitt, plutseleg

326. fantfann, fant (s)

327. fast – fast

328. kunde – kunde

329. snart – snart

330. svært – svært

331. fall – fall

332. veiveg

333. bergens – bergens

334. dessutendessutan

335. forhold – forhold (og dessutan: kjensgjerning, proporsjon, sak (ytre) vilkår, tilstand, innbyrdes (gjensidig) stilling, samband, stode, tilhøve, høve; omstende)

336. gjerne – gjerne

337. snakketsnakka, snakket (s)

338. foto – foto

339. 6 – 6

340. snakke – snakke

341. bør – bør

342. dersom – dersom, om, viss, i fall

343. imidlertid – likevel, men

344. lett – lett

345. tenke – tenke, tenkje

346. gud – gud

347. tro – tro (grisetro o.a.),tru

348. 15 – 15

349. jan – jan

350. gitt – gitt, gjeve

351. pengerpengar

352. egentligeigenleg, eigentleg

353. mitt – mitt

354. ønsker – ønsker (v, presens), ønske (s, fleirtal), ønskje (s, fl.tal), ønskjer (v, presens)

355. ansiktet – ansiktet, andletet, fjeset, fleisen

356. kl – kl.

357. dermed – dermed, dimed

358. 00 – 00

359. slo – slo

360. 12 – 12

361. politiet – politiet

362. faren – faren

363. eit – eit

364. bra – bra

365. je – dialektord, som ej, æ, æg, e, i, eg, osb.

366. sittersit

367. sikkert – sikkert

368. vite – vite, vete

369. full – full

370. lillevesle

371. 18 – 18

372. glad – glad

373. fleste – fleste

374. slutt – slutt

375. eneeine

376. mine – mine

377. gjeldergjeld, gjelder (kastrerer)

378. lagt – lagt

379. virkeligverkeleg

380. laget – laget (s), laga, lagd, lagt (v)

381. alenealeine, åleine

382. ennåenno

383. lang – lang

384. ganske – ganske

385. johan – johan

386. omkring – omkring, ikring

387. hjemmeheime

388. vårt – vårt

389. vanskeligvanskeleg

390. arne – arne

391. gammelgammal, gamal

392. skulde – skulde, skylde

393. tidendetidend

394. riktig – riktig, rett

395. huset – huset (s), husa (v), huste (v)

396. følte – følte, kjende

397. møte – møte

398. lørdaglaurdag

399. klar – klar, klår

400. m – m

401. kort – kort

402. viktig – viktig

403. ellerselles

404. minst – minst

405. fortsattframleis, enno

406. op – op

407. veienvegen

408. seier (nyn. og bm) – seier (v), siger

409. mål – mål

410. kjent – kjent, kjend

411. slags – slags

412. frode – frode

413. 8 – 8

414. 7 – 7

415. stund – stund

416. arbeid – arbeid

417. finnesfinst

418. ingenting – ingenting

419. lange – lange

420. gangen – gangen (i hus), gongen

421. stå – stå

422. lotlét

423. rekke – rekke, rekkje

424. redd – redd

425. hørehøyre

426. vildeville

427. gagav

428. ti – ti

429. fortellerfortel, forteljar

430. overfor – overfor

431. stadig – stadig

432. burde – burde

433. visst – visst

434. syntessyntest

435. fjor – fjor

436. settesette

437. funnet – funnet (s), funne

438. hjelp – hjelp

439. største – største

440. løpet – løpet, laupet

441. meter – meter

442. norgesnoregs

443. håndenhanda

444. spørsmål – spørsmål

445. s – s

446. mentemeinte, men også (ha i) mente

447. søndag – søndag

448. f – f

449. følge – følge, følgje

450. fremdelesframleis, enno

451. imot – imot

452. 11 – 11

453. hus – hus

454. kvinne – kvinne

455. ventetventa

456. reiste – reiste

457. hendene – hendene

458. troddetrudde

459. usa – USA

460. leggerlegg (v), leggar (s)

461. viste – viste

462. regjeringenregjeringa

463. eg – eg

464. årene – årene (kar, reiskap til å ro med, o.a.), åra (tid)

465. eksempel – eksempel, døme

466. tenkt – tenkt

467. ole – Ole

468. slikt – slikt

469. erik – erik

470. morenmora

471. holderheld (v), haldar (s)

472. seks – seks

473. tenker – tenker (v), tenkar (s) tenkjer (v), tenkjar (s)

474. 19 – 19

475. stedetstaden

476. tillegg – tillegg

477. helst – helst

478. bruke – bruke

479. skolen – skolen, skulen

480. kampen – kampen

481. nettopp – nettopp

482. dørendøra

483. egneeigne

484. eget eige

485. sterkt – sterkt

486. betyr – betyr, vil seie, tyder, inneber o.a.

487. vant – vant (van med), vann (v), vand (erfaren),

488. enkelte – enkelte, somme

489. nærmerenær(m)are

490. hvad – kva (og som)

491. 50 – 50

492. dårligdårleg

493. per – per

494. trengertreng

495. menneske – menneske

496. måten – måten

497. vise – vise, syne

498. oppe – oppe

499. finnerfinn (v), finnar (s)

500. legge – legge, leggje

Innhald


Fem hundre vanlegaste orda på norsk, 500 vanligste norske ord, litteratur  

Fem hundre vanlegaste orda på norsk, 500 vanligste norske ord, opp Seksjon Sett Neste

Fem hundre vanlegaste orda på norsk, 500 vanligste norske ord. BRUKARGAID: [Lenke]
© 2010–2017, Tormod Kinnes, cand.philol. [E-post]  ᴥ  Ansvarsfråskriving: [Lenke]