UtgreiingAdelsmannen Nils Gabriel Djurklou samla og redigerte eventyr og segner. Han arbeidde dessutan vidare med mange av dei ved å legge til frasar og kommentar, heilt til somme eventyr og avsnitt blei om lag dobbelt så lange, tilmed med ein frisk og freidig tone . . . Djurklou omsette dessutan frå rikssvensk til dialektar med tida. (Jamfør det innleiande tilfanget i "GAA 6" i bokoversynet nedst på sida.)
Gauken, hanen og orrhanen veddarGAA. Svenska sagor och sägner, band 5, eventyr 12, s. 164, barnsagan "Göken, tuppen och orren". Hanen og høna med fjørtoppDjurklou 1883, 78-89. "Tuppen å töfshöná". Gitt ut av Djurklou på Närkemål. Somme av dei gamle europeiske hønserasane har fjørtopp. [Til soga]
Mannen oppdaga at kona var hulderTilpassa frå GAA 5, nr. 106, "Skogsrået och hennes syster Stråssa" (Frå Lindnes sokn, ved skomakaren A. Fallqvist) Guten og revenDjurklou 1860, 86-87. "Pojken och Räven". Skjemtesoge frå Mellösa. Den rike konaGAA. Svenska sagor och sägner, band 5, nr. 85, "Den rika frun" (Norrbyås). Omarbeidd. I alvedansGitt att frå Djurklou 1860, 63. "Elfvedansen". Segn frå Norrbyås. Skuta som forsvann så bråttGAA. Svenska sagor och sägner, band 5, nr. 50. "Synen vid Björstorp". Onkel DrakeGAA. Svenska sagor och sägner, band 5, nr. 29, "Dyrberget" frå Fellingsbro. Kampesteinane utfor ValderøyaTilpassa frå Djurklou 1860, 62. "Jättestenarna vid Ulvgryt" (Täby socken). Jamfør: Karethe Årseth. Lokalhistorie for øyane i Giske: Gravhaugar på Vigra. http://www.godoy.no/weber/lokalhistorie/Vigra/gravhaugar.htm [Til soga] Skatten i elvaGAA. Svenska sagor och sägner, band 5, nr. 10, "Skatten i Konstabäcken", frå Sköllersta. Gamle-Eirik og hardingen kappastGAA. Svenska sagor och sägner, band 5, nr. 17, s. 181. "Bonden, Westgöten och den onde". Skjemtesoge frå Kihl. Eventyret er ein variant innan sekkegruppa ("samlenemninga") AT 812, The Devil's Riddle. (Uther 2004, 453-54) Den gamle kona og fiskenGAA. Svenska sagor och sägner, band 5, eventyr nr 21, s. 185. "Gumman och fisken". Gullkjerra under UllifjelletJf. GAA. Svenska sagor och sägner, band 5, nr. 138, "Guldvagnen i Wadbacken" frå Götlunda. Ved eit huldrevatnGAA. Svenska sagor och sägner, band 5, nr. 25. "Trollet vid Tensjön", frå Hammars socken. Koke suppe på ein spikarGAA 5, saga nr. 16. "Den snåla gumman eller konsten att koka soppa på en spik". Soga er oppskriven i både Vermland och Närke. Denne varienten av eventyrtypen - som er ATU 1548 - er frå Kils sokn i landskapet Närke som er omgitt av store innsjøar i Svealand. Djurklou er samlaren. Eventyrtypen med ATU-nummeret 1548 og tittelen "Stone Soup" (Steinsuppa) i den internasjonale eventyrkatalogen, har i seg delar som er gjengs for mange versjonar: "A soldier (traveler, monk) asks an old woman for food and lodging for the night. She agrees to the lodging but will not give him any food. The soldier offers to show her how to make soup from a stone (nail, ax, horseshoe) (sometimes without the introductory situation). She agrees. While the stone "cooks", she brings him all that he asks for, one after another: flour, grease, meat (bacon), vegetables, etc. After they eat the soup, the soldier says he is too full to eat the stone (he sells the wonderful stone to the woman). Uttrykket "å koke suppe på ein spikar" (eller anna, som ein stein) viser eventyrtypen. Sogetypen er kjent og dokumentert frå 1300-1400-talet (Sercambi, No. 1), skriv Hans-Jörg Uther (2004 2:290). I denne svenske varianten er det ein loffar som bed ei kone om suppe. Han startar med spikaren og vatn, og så veks det til, litt her, litt der. Slik får han til sist suppe på spikaren. Ein over dobbelt så lang og utbrodert Djurklou-versjon står i GAA 6, s. 142-47, og kallast "Fanten å käringa". Noko om eventyret og varantar av det står i Wikipedia under "Stone Soup".
Ho som laut gråte så veldigStytta. Opphavleg ei historie i folkelivet om ein vandrande Peter og to koner - og det gode ved å vere gjestfri - og varsam med kva ein ønsker og tar seg til. "Ver varsam med kva du ønsker; det kan bli oppfylt", heiter det elles: det er kaldt vatn i blodet. Jf. GAA 6, s. 23-29. |
GAA er forkorting for "Kungliga Gustav Adolfs Akademien för svensk folkkultur"(Kungl. Gustav Adolfs Akademien för svensk folkkultur blir korta til GAA her.) Brækstad, Hans Lien, oms. Nils Gabriel Djurklou's Fairy Tales from the Swedish. London: Heinemann, 1901. ⍽▢⍽ Eit val: engelsk omsetting eller ei somtid lagt til svensk dialekt. Djurklou, Gabriel. Ur Nerikes Folkspråk och Folklif: Antäckningar utgifne till Fornvänners Ledning. Örebro: N. M. Lindh, 1860. ⍽▢⍽ Originaloppteikningar. Djurklou, Gabriel. Sagor och äfventyr berättade på svenska landsmål. Stockholm: C. E. Fritze, 1883. Djurklou, Gabriel: Folke-eventyr. Ny utgåve. Fabritius. Oslo, 1971. ⍽▢⍽ Boka som blei gitt ut på svensk i 1883 (data er ovanfor), blei omsett til norsk i 1887, og kom i nye utgåver i 1928 og 1971. GAA. Svenska sagor och sägner: 5. Sagor och sägner upptecknade av Gabriel Djurklou I. Jöran Sahlgren. Stockholm: Tryckeri Aktiebolaget Thule, 1943. GAA. Svenska sagor och sägner: 6. Sagor och sägner upptecknade av Gabriel Djurklou II. Jöran Sahlgren. Uppsala: A. B. Lundequistska Bokhandeln, 1953. Gidlunds förlag. Svenska folksagor. Band 3. Stockholm: Gidlunds förlag, 1981. ⍽▢⍽ Ein del av bandet er "Soger og sægner frå Nærke, samla av Gabriel Djurklou, fortalde av Jöran Sahlgren".
Årseth, Karethe. Lokalhistorie for øyane i Giske: Gravhaugar på Vigra. På nett:
KlassifiseringshjelpHodne, Ørnulf: The Types of the Norwegian Folktale. Bergen: Universitetsforlaget, 1984.
Uther, Hans-Jörg. The Types of International Folktales: A Classification and Bibliography Based on the System of Antti Aarne and Stith Thompson. Vols 1-3. FF Communications No. 284 -86, Helsinki: Academia Scientiarum Fennica, 2004.
|
Seksjon | Sett |
Brukargaid ᴥ Ansvarsfråskriving © 2008–2019, Tormod Kinnes. [E‑post] |